Мелна когарга

Тимошкам ожнысек шудышырчыкеш ужыт: тыште – пырчык, тушко – пырчык... Пыртык-пыртык тєршталта. Чыла вере шунеже, ужнеже, палынеже. Пашамат куштылгыракым, оксанракым кычалеш. Шочмо-кушмо «Онар» колхозыштыжо бригадирлан шоген ончыш – поктен луктыч, вара учётчик сомылым шукташ тєчыш – ыш ворандаре. Механизатор калыкланат ыш келше, гараж вуйлатыше лийын ыш шукто. Вес йєрдымє койышыжат уло – йўаш йєрата. Сандене ЛТП-ш пышташ веле колтышт. Тушто кок тылзе уш-акылым погыш, вий-куатшым тергыш. Но ватыжым ыш проститле, ойырлымашке шуыч. Олаштыжак кодо, ик яришка ўдырамаш дене илаш тў‰але. Вара ала-кузе тєрланыш. Ынде Тимошка суксо вўдетым умшашкат ок нал, маныт. Пашалан чотак кычкалте: икманаш, кок вере йўд-кече тырша. Кок пашаш Тимошкам кокымшо ватыжын начальникше тушкалтен. – Айда тек пўктен шинчылтеш. Зато оксан лийына, – икана воштыльо Оляна. – Поро пашатлан парымеш ом код... – ўдырамаш шке начальникшым шўм шулен ончалын. Ынде кум тылзе лиеш, Тимошка паша вахтыште пўкта. Должность манмет пеш ответственный, шаляй-валяй огыл. Чылажымат ужын-колын шуктыман. Тумнала нерен шинчаш ок лий. Паша ышташ йўдымжє нелырак: омо шуэш. Вес шотшо дене гын, йєра веле. Проходнойышто калык шагал лиеш. Манмыла, чыр омымат ышташ язык огыл. Киндым шолыштыт, пушкыдо булкым солалтат манын, нимынярат ок тургыжлане. Ала-мыняр ыраш сукырым але шаньгам, калачым шергакан окорок, коптитлыме колбаса дене та‰астараш ок лий. Олаште киндым такат шўкшак оптымо яшлыкыш веле кышкат. Южо е‰же пырчат ок чамане, сар жапыште калык шужен илымым тўвыт монден! Таче Тимошка адакат кинде заводыш тольо. Йўд сменыш. Сандене куштылгынрак шўлалтен колтыш. Чыным шылтыде ойлаш гын, його Олянан паша кулжо чотак нойыш. Шыл комбинатыште пурышо-лекше калыкын пропускшым терген, кажне енын келгашан кўсенжым, сумкажым пургедын-шенын да «карусельым» пєрдыктыл, ялтак ярныш. Теве ынде каналта, коклан папиросшым шупшмо шотым ышта, пеленже коштыктымо транзисторный радиоприёмникшым колыштеш. Но йўд садак кужу. Омат ок шу. Жапым куш чыкаш гын? «Олянам дек йын- гырташ гын веле? Мом тудо кызыт ышта? Телевизорым онча але нерым коргыктен мала? – чайгорка йымалне улшо талинга гай йылгыжше вуйвундашыжым кошарварняж дене удыралят, шонаш пиже вахтер. – Таче могай кече гала? Постой-постой... Эрла – ватемын шочмо кечыже! Мый молан тыште шинчылтам? Молан йолташем дене сменым вашталтен омыл? Эй, ораде! Тумна, мага...» Тимошка содоррак телефон трубкам руалтыш, чытырныше кидше дене кўлешан номерым пўтырале: – Олюш, тиде мый, тыйын йєратыме Тимошечкат... Шочмо кечет эрла гынат, ончылгочак саламлем... – Кугу тау, Тимофей Матвеич! – трубкаште ўдырамашын ныжылге йўкшє шоктыш. «Матвеич» манмылан Тимошка чотак куаныш гынат, чонжо вурт лийын кайыш: пучышто эше весела музык да пєръе‰ йўкым колын шуктыш.

Геннадий ПИРОГОВ.